Bilirsin, bi ilişkiye başlarken sonunun nereye gideceğini... Sonunda çekeceğin acıları, gözyaşları ve üzüntüleri. Bunları bilerek başlamaz mıyız aşka? Elbet birgün dipsiz kuyulardan çıkaranın, tekrar oraya göndereceğini bile bile... O kadar aç kalmışsındir ki ''aşk''a sonunu bilsen de, acı çeksen de gittiği yere kadar gitmek, o anlarda mutlu eder. Birnevi kendini avutursun, yalan sevgilerle.
Sevgiline sorarsın; ''Bana yalan söylüyor musun?'' diye. Bir suçlunun hiç bir zaman kabul etmediği gibi, kabul etmez yalan söylediğini. Yalan söylediğini bile bile inanırsın ona ve kendine. Kendini kandırmak için hemen bir ''belki'' belirir içinde. Sen değil misin hayatını mahfeden ''belkilerle''...
Yalan söylemektedir, bunu beynin, mantığın ve düşüncelerin bilmektedir. Sen ise asla söz geçirmezsin kalbine, belkine. Mutluymuş gibi davranırsın onun yanında. Sahte ''Seni Seviyorum''larla avutursun, hem onu hemde kendini. Zaman geçer gider, seninle ilgilenmesi, sinemaya götürmesi, çiçekler alması ve sana seni seviyorum demesiyle teselli edersin kendini. Hala bedenlerin önem taşıdığı bir evredesinizdir. Fakat sen onun bedeninde kalacağını bilir, hiç bir zaman kalbine inemeyeceğini anlarsın. Bunu belli eder, bunu beceremeyeceğini anlatmaya çalışırsın. Israrla bedenini önemsemediğini, tek derdinin kalbine girmeye çalıştığını ve zamanla bunu başaracağını söyler.
Sonunun nasıl olacağını bildiğin halde devam edersin. Suçlunun suçunu itiraf etmesini beklemekten farkın kalmamıştır artık yada en ufak bir delil bulmaktan. Yalan sevgilinle zamanını harcarsın. Bu senin hoşuna gitmese de kendini zorlarsın, beni seviyor, yalan söylemiyor diye. Gün gelir yakalarsın bir yalanı ve ilk delil geçmiştir eline. Sıra sana gelmiştir. Artık ya cezasını kesip göndereceksindir idama, yada mahkemeni erteleyip biraz daha zamana ihtiyacının olduğuna.
Sonunda idama gideceğini bile bile, ertelersin kalbindeki mahkemeyi. Suçlu kaybeder, dayanamaz senin saflığına, vicdan azabıyla itiraf eder. Artık elinde kalan birşey yoktur, mutlu olabilmen için. Onuda diğer suçlular gibi idam edip, göndereceksindir kalbindeki mezarlığa, bir gül dikip bir hafta gözyaşı döküp unutacaksındır.
Kalbindeki yalan sevgilerin anlık verdiği mutluluklarla devam edersin hayatına..
Pişmanlıklar yaşayacağın bir ''belki'' daha eklenmiştir artık hayatına...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder